Chapelle Saint-Jacques

Deze kapel dateert uit de 17e eeuw en blijft een van de meest karakteristieke monumenten van de Nederlandse barokstijl.

De kapel, die vroeger een jezuïetencollege was, heeft heel wat tegenslagen gekend. Het geloof en de volharding van de inwoners van de stad hebben de kapel van de ondergang gered. Buiten kunnen bezoekers de prachtige witte stenen gevel van 3 verdiepingen bewonderen.

Binnen zijn er 14 onlangs gerestaureerde 18e-eeuwse vergulde houten panelen van de collegiale kerk van Sint-Pieter.

De 4 barokke standbeelden: Saint-Jacques, Saint-Ignace, Saint-Pierre en Saint-Jean maken ook deel uit van het decor, net als de gebrandschilderde ramen van Jean Mauret.

De Gloire, achterin de apsis, is het werk van Magnard. Het vervangt het vroegere altaarstuk van de kapel.

Van het oude meubilair is bijna niets meer over. De laatste verbouwingen, uitgevoerd in 1853 door de priesters van Saint-Bertin, betroffen de installatie van het altaar, koorbanken, kroonluchters en de preekstoel. In 1942 werd de kerk echter geklasseerd als Historisch Monument.